Płynący strumień

Strumień płynący przez pewien obszar porusza się w zasadzie bezmyślnie, co wcale nie znaczy przypadkowo. Strumień nie kieruje się intelektem, ale woda ma określony charakter: przeszkody pokonuje wspinając się na nie, omijając je lub przepływając pod nimi. Różnorodne przeszkody w konfrontacji z charakterem wody stwarzają mnóstwo możliwości przepływu. Przyglądając się wizualnym skutkom takiej konfrontacji widzimy, że są to miejsca z naszego punktu widzenia piękne. Tworząc swoje formy rzeźbiarskie działam jak strumień. Nie spekuluję i niczego nie wyobrażam sobie, gdyż wyobrażać sobie można jedynie rzeczy które już były. W mojej pracy poddaję się naturalnemu biegowi zdarzeń i jestem jak strumień płynący między skałami, jak kartka papieru unoszona przez wiatr. Idąc, nie stawiam pytania "dokąd" i "po co". Kiedy wykonałem pierwszą w życiu rzeźbę, nie wiedziałem skąd na świecie biorą się rzeźbiarze. Pojawiło się to w sposób tak naturalny, jak w naturalny sposób w pewnym wieku chłopcom wyrastają wąsy. Działam tak jak działa natura i nie będąc przedstawicielem żadnej z oficjalnych szkół, jestem uczniem najstarszej szkoły którą kieruje największy z rzeźbiarzy. Edward Gorczycki - Łódź, 15.11.1991 r.

Życiorys Twórczy

Odkąd pamiętam, drzemała we mnie potrzeba tworzenia. Ostatecznie pozwolił mi ją wyzwolić teatr „Studio Environment”, w którego przedsięwzięciach uczestniczyłem w latach 1978-1980. Wyrósł on z teatru Grotowskiego i kontynuował jego doświadczenia. Obcowanie z ludźmi kreatywnymi i niebanalnymi w znacznym stopniu wpłynęło na dojrzewanie i kształtowanie się mojej osobowości.

Późniejsza praca przy scenografiach w Teatrze Wielkim oraz Teatrze Studyjnym`83 w Łodzi poszerzyła moją wiedzę o kompozycji w przestrzeni. Poszukiwanie innych systemów filozoficznych, poza europejskim kręgiem kulturowym, ułatwiło mi tworzenie rzeźb zgodnych z ich naturą. Ich formy nie są więc czystą spekulacją kompozycyjną, lecz odkrywają istotę wewnętrzną materiału, z którego są stworzone.

Swoje rzeźby przedstawiałem między innymi w Domu Kultury Łódź – Górna w 1981 roku i na zamku w Golubiu – Dobrzyniu (1989r.). Uczestniczyłem też w aukcji „Artyści dla Rzeczpospolitej” (1990r.), na której kwota uzyskana za jedną z moich rzeźb została przekazana na Fundusz Daru Narodowego.

Od roku 1988, współpracuję z przedsiębiorstwem Galerie Miejskie w Łodzi (Piotrkowska 113). Moje prace znajdują nabywców w kraju i za granicą (Niemcy, Anglia, Korea).

W roku 2004, wraz z przewodniczącą Koła Polskiego Klubu Ekologicznego, z zawodu etnografem, zorganizowaliśmy wystawę twórczości lokalnych artystów. Znalazły się na niej prace profesjonalnych artystów plastyków, twórców ludowych oraz artystyczne wyroby rzemieślnicze. Celem wystawy było umożliwienie mieszkańcom gminy Koluszki kontaktu z prawdziwą sztuką – piękną, świeżą, autentyczną i odwrócenie uwagi ludzi od przedmiotów zdobniczych, którymi zalewają nas centra handlowe.

„Pytanie o naturę. Pytanie z powodu natury”.

Jowita Jagla, historyk sztuki – 2.02.2005 r.